آن زمان ، در فرانسه شكست خورده حكومت ویشی به ریاست مارشال پتن برقرار شده بود و تحت انقیاد آلمان نازی بود. بنابراین آدمیرال ژان دكو نماینده حكومت ویشی در ویتنام در 30 اوت سال 1940 میلادی یك پیمان نهایی را با ژاپنی ها امضا می كند.
در آن هنگام تنها بریتانیا در اروپا در مقابل آلمان و چین در آسیا در برابر ژاپن به مقاومت ادامه می دادند.
در روز 25 سپتامبر سال 1940 میلادی ، 25000 سرباز ژاپنی در هندوچین مستقر شدند.
ژاپنی ها تعداد نیروهای نظامی فرانسه در سراسر هندوچین را به 12000 نفر كاهش دادند كه فقط 3000 نفر آنها اروپایی بودند.
در سال 1945 میلادی ، ژاپنی ها كه از تمام مناطقی كه اشغال كرده بودند به دلیل ضد حمله های آمریكایی ها عقب نشینی كرده بودند تصمیم گرفتند موقعیت خود را در هندوچین مستحكم كنند.
در روز 9 مارس سال 1945 میلادی ، نیروهای ژاپنی به طور ناگهانی به باقیمانده پادگان های فرانسه در هندوچین حمله می كنند.
در این حمله 2650 سرباز فرانسوی از جمله ژنرال امیل لومونیه فرمانده نیروهای فرانسوی كشته می شوند.
او در 2 نوبت پیشنهاد ژاپنی ها مبنی بر تسلیم بدون قید و شرط را رد كرده بود.
در روز 10 مارس ، ژاپنی ها ژنرال لومونیه را با شمشیر گردن می زنند.
ژاپنی ها 3000 اسیر فرانسوی و نیز 3000 غیرنظامی فرانسوی را به اردوگاه های مرگ اعزام می كنند.
بائودای امپراتور آنام (ویتنام) با ژاپنی ها پیمانی را امضا كرده و قیمومت فرانسه را ملغی می كند.
اما هوشی مینه رهبر كمونیست ملی گرای ویتنام این پیمان را مردود اعلام كرد و در روز 10 اوت سال 1945 میلادی مردم را به قیام علیه قیمومت ژاپنی ها دعوت كرد.
هوشی مینه در روز 2 سپتامبر 1945 میلادی در شهر هانوی استقلال جمهوری دموكراتیك ویتنام را اعلام كرد.
پس از شكست ژاپن ، فرانسوی ها دوباره به ویتنام بازمی گردند ، اما علی رغم جنگی خونین سرانجام در دین بین فو شكست خورده و توافق های ژنو را امضا می كنند.
براساس این توافق ها ویتنام به 2 كشور ویتنام شمالی و ویتنام جنوبی تقسیم می شود و فرانسه برای همیشه منطقه هندوچین را ترك می كند.
به این ترتیب ، در روز 9 مارس سال 1945 میلادی نیروهای نظامی ژاپن به پادگان های فرانسوی در هندوچین حمله می كنند.
با فروپاشی پادگان های فرانسه ضربه مرگباری به حضور استعماری فرانسه در آسیای جنوب شرقی وارد می شود كه سرانجام پس از شكست در نبرد دین بین فو فرانسه برای همیشه ناگزیر به ترك منطقه هندوچین می گردد.
نظرات شما عزیزان:
|